Gördüğüm en umutlu yüz
Ay ışığında ağartmıştı dudaklarını
Bense gökkuşağı düşlemekten
Yorgun düşerdim
Uzaya başıboş bir çığlık fırlatıldı mı
Dünyalararası yolculukta doğum sancısı çeker bir ana
Güneşin sürüp suladığı toprak
Umutlar filizlemeli mutlak
Bahse girerim yarın
Bilinmez bir gezegende emekleyen bebeler
Kutup yıldızlarıyla misket oynayarak
Dünyalı kardeşlerine sofralarını açacak
Ateş, su ve hava
Hepsi bir yana
Cıvıl cıvıl bir dünya bahçesi
Coşkularıma
1982 - İstanbul
-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder