"ah sen ki baştan sona kedersin"
Bünyamin Durali
hiç bir sözün teselli etme gücü kalmamış bir akşamüstü benimki
sırtımda şekilsiz bir kambura istiflenmiş cevapsız binlerce soru
vazgeçtim, avuç içlerim suskun bir kimsesizliği ısıtamayacak
parmak uçlarım erimiş yalnızlıktan, uzak kal dilimin dikeninden
anlamsızlığına kurban ol durup dönüp geriye bakmanın
kaybetme korkusu gerçeğinden çok sarsalar her bilinci
kösnü kendine mecburdur; it kılıklı, yarınsız, vahşi
tutku efendi sana; ister filizkıranın, ister İsa’ nın eli
sevda gülün dikeni, bir aptalın kahkaha bilmez gülüşü, olsa olsa gülün adı
ama ille de aşk
aşk, çünkü aşk
kadar aynayım sana
kır
çoğalt seni
-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder