21.11.2009

Sonra

I.
sen beni aklına nasıl estiyse öyle sevdin
göğsümdeki martıları dinledin
şarkılarıma baygınlaştın
çocuk hallerime sevindin
dokunacak yıldızlar yaptın kendine sevdamın kırıntılarından

sonra
çıngır çıngır bir sabah ezanı yastığımda


II.
amaçsız gündüzlere uyandırdın dudaklarımı
sözcüklerimde uğuldayan rast rüzgarlardı
savurdun melez saçlarını yürüdün
ürkek kasımpatları yitirdiler renklerini
içimdeki şangırtıyı bir türlü hayra yoramadım

sonra
ciyak ciyak bir ambulans kapımda

III.
selamı sabahı kesti seni benimle bilenler
yatılı okulun ilk akşamında kalakaldım
sen beni nasıl estiyse öyle sevdin ya, kabul
giderken rüzgarını da alsaydın ya yanına
bu kadar hızlı bozulmazdı gözlerim
bu kadar görünmezdi kamburum
her şarkı bir başka çökmezdi yüreğime
yere yere bakmazdım yürürken

sonra
cayır cayır gözyaşları avucumda

2 yorum:

  1. Ah Avni ah,

    Bu şiir, şiirlerin şahı be! Senin şiirsel serüvenini izlemenin en güzel yanı ne, söyleyeyim mi: Her yeni şiirinin, bir öncekini "dönüştürerek", git git "aşarak" vücutlanması.

    Yalınlıksa yalınlık, akışkanlıksa akışkanlık. Dipten doruğa bir kalp yangını bir de.

    Önceki şiirlerinin hakkını yemek istemem ya; bu şiirin, hepsinin önünde Avni. Yüzlerce kez okuyacağım belki de.

    YanıtlaSil
  2. ISTE BUDUR INSAN OKUDUKCA OKUYASI GELIYOR KENDI YASAMINDAN BIRSEYLERI BULUYOR SANKI YUREGINE SAGLIK SELAMLAR YILMAZ

    YanıtlaSil

Fotoğrafım
Çorlu, Tekirdağ, Türkiye
İnsan olgunlaşmaz, olsa olsa acılarını olgunlaştırır.